Dacia’s zijn gebouwd om lang mee te gaan
In de twee laboratoria van het Technisch Centrum van Titu, 45 minuten ten noordwesten van Boekarest in Roemenië, testen ingenieurs en technici hardnekkig de algemene kwaliteit van Dacia-auto's. Hun doel? Klanten garanderen dat hun auto de tand des tijds zal doorstaan. Hun methode? Versnelde veroudering. In slechts enkele weken worden jaren van leven gesimuleerd onder verschillende omstandigheden.
UV, extreme temperaturen en rekken
Gevormd en gegoten in een grote verscheidenheid aan vormen, is plastic een belangrijk onderdeel van het auto-interieur, en onvermijdelijk, als het niet van goede kwaliteit is, zal de aanschijn ervan snel verslechteren. UV-stralen, hitte en verwering kunnen er bijvoorbeeld toe leiden dat het plastic verbleekt, van kleur verandert of zijn glans verliest. In de tanks van het laboratorium worden dagelijks tientallen monsters blootgesteld aan UV-licht, tot wel 3.000 uur lang. De onderdelen absorberen straling gelijk aan enkele jaren blootstelling aan de zon. Bovendien brengen zij verscheidene weken door in cabines waarin ze extreme temperatuur- en vochtigheidsomstandigheden moeten verdragen, variërend van -40 tot +100°C. Na deze schokbehandelingen worden de delen geanalyseerd en vergeleken met een niet-verouderd controlemonster.
Het uiterlijk van het plastic wordt ook bedreigd door het eenvoudige gebruik van de auto. Sleutels of een ring, bijvoorbeeld, kunnen schade veroorzaken en blijvende sporen achterlaten op de carrosserie of een deel van het interieur. Om dit te voorkomen, worden alle kunststoffen onderworpen aan de aanval van een gereedschap dat is ontworpen om krassen te simuleren. In de praktijk wordt een metalen schroef heen en weer gedreven over een monster. De krassen, die onvermijdelijk zijn, moeten oppervlakkig blijven en mogen de eigenschappen van de kunststof niet veranderen. In de loop van de tijd kunnen de onderdelen ook verdraaien, kromtrekken of zelfs breken. In het duurzaamheidslaboratorium wordt daarom ook een trekbank gebruikt om de kunststof uit te rekken en zo de breuksterkte te testen. Alleen materiaal dat alle tests doorstaat, wordt bewaard.
Jagen op roest
In Titiu is nog een ander uniek laboratorium ondergebracht: het corrosiecentrum, dat in 2015 werd geopend. In een kamer voor versnelde corrosie kunnen hier alle metalen onderdelen worden gescreend. Op een nieuwe auto, beschermt de verf het metaal. Maar een ongeluk of een kras kan het metaal blootstellen aan corrosie.
Naast kleine monsters worden ook hele onderdelen zoals de motorkap, de achterklep, de deuren en het chassis getest. Verchroomde en gegalvaniseerde onderdelen zoals remschijven, schroeven en emblemen worden ook getest. Zij worden ondergedompeld in de corrosiekamer onder extreme klimatologische omstandigheden waar temperatuur, vochtigheid en zelfs de samenstelling van de lucht variëren. Bij het verlaten van deze kamer wordt de corrosie rond de krassen geanalyseerd.
Chemische producten, zoals ruitensproeiervloeistof of een zoutoplossing, worden ook ingezet om de bestendigheid van het koetswerk te controleren. Onder hoge druk wordt onder meer grind op een metalen onderdeel gespoten om de schade aan de carrosserie vast te stellen. Verf, chroom, zink enzovoort, alle beschermingslagen worden op deze manier geëvalueerd om de beste kwaliteit voor de voertuigen te garanderen. Pas wanneer deze reeks tests met succes is afgerond, zijn de onderdelen en materialen gevalideerd en klaar voor installatie in nieuwe Dacia-voertuigen.