Actieradius: was het vroeger beter?
Dodge baarde onlangs opzien in de Verenigde Staten met de presentatie van de gloednieuwe Charger, de eerste elektrische muscle car die bij de dealers staat. Een kleine revolutie (ook al krijgt hij tevens een V6-benzinemotor) die duizenden reacties heeft losgemaakt, in Amerika en overal elders. Naast de kreten van liefhebbers van oude V8'en was er de gebruikelijke kritiek op de actieradius van elektrische auto's. In feite maakte de CEO van Dodge vanaf het begin duidelijk dat zijn Charger niet was ontworpen met actieradius als primaire zorg. Toch claimt de basisversie met 503 pk een actieradius van 510 kilometer. Theoretische althans.
Niet slechter dan 1968
Carsoops behield zijn zin voor realisme en wees erop dat de 680pk-versie terugvalt tot 418 kilometer, en dat als we zijn vermogen aanspreken en tegelijkertijd rekening houden met de levensduur van de accu (d.w.z. niet onder 10% gaan en niet meer dan 80% opladen), de reële actieradius nauwelijks 320 kilometer bedraagt. Maar... keren we terug naar de tests van de iconische Dodge Charger uit 1968, dan leren we dat de 77 liter brandstof in de tank over een afstand van 275 tot 360 kilometer werd opgeslokt door de 425 pk sterke 6,9 liter-V8. Toegegeven, het zet de dingen in perspectief. Maar het verandert niets aan het feit dat het echte probleem met elektrische auto's niet de actieradius is, en wel de oplaadtijd.
