Kun je je voorstellen dat je bij een benzinestation aankomt om benzine te tanken zonder dat de prijs per liter wordt weergegeven en zonder dat je zeker weet dat je kunt beginnen met tanken omdat je niet de juiste kaart hebt? Nee ? Maar dat is de realiteit voor bestuurders van elektrische auto's.

Het opladen van een elektrische auto op een openbare infrastructuur is nog steeds vrij complex. Toegegeven, het aantal oplaadpunten neemt toe, ook al verschilt het aantal sterk van regio tot regio, maar er is nog steeds een gebrek aan transparantie als het gaat over de prijs. Sommige oplaadpunten rekenen per afgeleverde kWh, andere rekenen per minuut aansluiting, weer andere rekenen aansluitkosten om te beginnen met opladen. En sommige rekenen een combinatie van alle drie! Het is dus moeilijk om hier wijs uit te worden, vooral omdat in de meeste gevallen de factureringsmethode niet wordt weergegeven op het oplaadpunt (duidelijk en ondubbelzinnig in ieder geval), en de kosten evenmin. En als klap op de vuurpijl zijn er maar heel weinig aanbieders die betaling per bank- of kredietkaart toestaan. Je hebt een badge of toegangskaart nodig om te kunnen opladen en een applicatie waarmee je kunt inschatten hoeveel een 'volle tank' zal kosten. Kortom, het is een puinhoop.

Identieke prijzen en betaling per kaart

De Europese Unie wil eindelijk een einde maken aan de anarchie die heerst onder de exploitanten van oplaadpunten en oplaadservices. De nieuwe AFIR-richtlijn (Alternative Fuels Infrastructure Regulation) is bedoeld om het gemakkelijker te maken om lange afstanden af te leggen met een elektrische auto. Naast de eis om elke 60 kilometer weg een oplaadpunt te installeren, worden exploitanten van snellaadstations (met een capaciteit van meer dan 50 kW) verplicht om vanaf 1 januari 2027 per kWh te factureren en betaling per bankkaart te accepteren. Dit geldt niet alleen voor nieuwe infrastructuur, maar ook voor al geïnstalleerde infrastructuur, die moet worden aangepast. Het Europese voorstel laat echter de deur open voor extra tarifering per minuut om "buitensporig lange periodes van bezetting te voorkomen".

Voor minder krachtige oplaadpunten wordt de keuze van het opladen en de betalingsmethode overgelaten aan de exploitant, maar deze informatie moet duidelijk worden aangegeven op het oplaadpunt (kosten per minuut of per kWh).

Hoewel de maatregelen nog niet die zijn waar voorstanders van elektrische auto's om vragen - transparantie en harmonisatie van het opladen, en betaling met bankkaart over de hele linie - betekenen deze aanpassingen toch een stap in de goede richting.