VAN DE REDACTIE - Wanneer spreekt iemand eens luidop?
Ach ja, iedereen weet hoe dat komt. Oké, er zijn leveringsproblemen als gevolg van de chip-crisis. Oké, de prijzen aan de pomp exploderen. Oké, er is de oorlog in Oekraïne die voor onzekerheid zorgt. Maar zijn dat wel de grote oorzaken van de achteruitgang?
Ik sprak onlangs met de marketingbaas van een merk met behoorlijk ruim gamma. Hij had het over een elektrisch model. “Onze ‘x’ verkoopt als warme broodjes,’ zei hij. “We kunnen het haast niet bijhouden.” Waarop ik vroeg: “En hoeveel van die auto’s verkopen jullie aan particulieren?” Antwoord: “Ik weet het niet juist, maar dat moet een fractie zijn….”
Nogal wat Belgische merkimporteurs doen euforisch over de verkoop van elektrische modellen, maar ze gaan compleet voorbij aan het feit dat ze die zo goed als alleen slijten aan de fleetwereld. Of KMO’s en vrije beroepen die gretig profiteren van de fiscale voordelen. Het is gevaarlijk om al die eieren in één mand te leggen. En niet in te zien dat, één, de elektrische auto véél te duur is voor de gemiddelde particulier, en twee, het door de politiek geschapen autoklimaat zo onzeker en flou is dat de particulier niet meer weet wat kopen, en die aankoop dus uitstelt.
Ik zat onlangs aan tafel met iemand van een populair merk. Zei de persoon in kwestie: “Met die shift naar elektrisch rijden worden auto’s veel te duur voor veel consumenten, ik weet niet of die mensen over tien jaar nog met de auto kunnen rijden.” Iemand van een ander merk zei me onlangs: “De Europese autowereld rijdt zichzelf in de economische verdommenis door volledig elektrisch te gaan, want zo geven we het allemaal aan China.” En dan was er ook nog iemand van een ander merk -geen klein- die me zei: “Met de beperkte autonomie en de beperkte infrastructuur stuurt de EV ons straks ver terug in de tijd qua rij-ervaring.”
Natuurlijk was dat allemaal ‘off the record’. Maar wel spijkers met koppen. Wanneer durft iemand in de autowereld dat eens luidop zeggen?
Joost Bolle
Hoofdredacteur
